شایستگی بالینی در دانشجویان پرستاری بهداشت روانی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: شایستگی بالینی در آموزش پرستاری بهداشت روانی، پایه و اساسی برای توسعه شایستگی در کار عملی پرستاری می باشد.تعاریف مختلفی از شایستگی بالینی وجود دارد اما در حیطه پرستاری بهداشت روانی تعریف مشخصی دیده نمی شود. هدف از این مطالعه تبیین مفهوم و چگونگی دستیابی به شایستگی بالینی در دانشجویان پرستاری بهداشت روانی، بود. روش: در مطالعه کیفی حاضر با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 16 نفر( پنج دانشجوی کارشناسی پرستاری ترم آخر، دو دانشجوی کارشناسی ارشد با گرایش پرستاری بهداشت روانی، چهر نفر عضو هیئت علمی روانپرستاری، سه سرپرستار و دو پرستار شاغل در بخش های روانپزشکی)انجام شد. در ضمن دو مصاحبه گروهی متمرکز با دانشجویان پرستاری نیز صورت گرفت. تمام مصاحبه ها ضبط شده و کلمه به کلمه پیاده گردید. داده ها از طریق تحلیل محتوای کیفی قراردادی، تجزیه و تحلیل شدند : یافته ها: در طول تجزیه و تحلیل داده ها، چهار مضمون اصلی پدیدار گشت که شامل:" آشناشدن و آمادگی"،"مواجه شدن"،"ارتباط تنگاتنگ" و کسب شایستگی بودند نتیجه گیری: دانشجوی پرستاری که در مقطع کارشناسی تحصیل می کند برای کسب شایستگی بالینی پرستار بهداشت روانی باید از مراحل مخصوصی عبور کند تا در نهایت توانایی کار در این حیطه را کسب نماید. در طی هر مرحله شاخص هایی وجود دارد که می تواند به دانشجو جهت کسب این شایستگی ها کمک نماید.